Donderdagavond, 17u26, station Gent-Sint-Pieters, ticketverkoop.

Een ritje tweede klas Gent-Oostende, aan verminderd tarief vanwege mijn "grote gezinnen-kaart", kost zo'n 4 euro. Hoewel ik nog in kleine briefjes of met muntjes kan betalen, tover ik toch een grote coupure van 50 euro uit mijn portefuille. Ik had het graag gewisseld, een kwestie van wat kleiner geld op zak te hebben want vanavond ga ik immers naar de kerstmarkt op mijn vroegere school en daar prefereren ze nog het kleine.

"Oostende met vermindering asjeblieft"

"4 euro asjeblief"

Ik geef mijn oranje briefje. Hij neemt een stifje op zijn bureau en zet een streepje op het watermerk. Of toch niet. Hij ging daar toch met zijn stift over? Maar er staat geen streepje of zo. Nieuwsgierig als ik ben vraag ik wat hij net gedaan heeft met die stift.

"Dat is een eurotester"

"Een eurotester?"

"Als ik daarmee een streepje trek op papier staat er het er zichtbaar, als het echte eurobriefjes zijn, dan staat er niks op"

Hij trekt daarna een streepje op een stukje papier en er staat inderdaad een merkteken op. Rare praktijken daar in het station. Ik had nog nooit gehoord van zo'n eurotester, laat staan gezien. Aangename kennismaking!